[ Pobierz całość w formacie PDF ]

lęk? 6
215. Z żądzy wypływa żal, z żądzy wypływa lęk. Dla kogoś, kto jest całkowi-
cie wolny od żądz, nie istnieje żal, i skądże by wtedy lęk? 7
216. Z pragnień wypływa żal, z pragnień wypływa lęk. Dla tego, który jest
całkowicie wolny od pragnień, nie istnieje żal, i skądże by lęk? 8
217. Ludziom drogi jest ten, kto ucieleśnia cnotę i prawdziwy wgląd, kto
przestrzega zasad, kto urzeczywistnił Prawdę i sam czyni to, co powinien
czynić.
9
218. Kto jest nastawiony na to, co Niewysłowione (Nibbanę) i trwa z umy-
słem natchnionym (mądrością), ten - już nie krępowany przez przyjemności
zmysłowe - zwany jest  Kroczącym w Górę Strumienia .* 10
219. Kiedy po długiej nieobecności człowiek bezpiecznie powraca z daleka,
jego krewni, przyjaciele i ludzie dobrze mu życzący witają go z powrotem
w jego domu. 11
DHAMMAPADA
30
220. Tak jak krewni witają przybycie kogoś drogiego, tak kogoś, kto czyni
dobro, powitają jego własne dobre uczynki, gdy odejdzie z tego świata do na-
stępnego. 12
DHAMMAPADA
31
Rozdział siedemnasty
Gniew
221. Trzeba porzucić gniew, wyrzec się pychy i rozerwać wszelkie okowy.
Cierpienie nie dotyka nigdy tego, kto nie czepia się umysłu i ciała i nie jest do
nich przywiązany. 1
222. Kto niczym woz
nica powstrzymujący rozpędzony rydwan powstrzymuje
wzbierający gniew, tego nazwę prawdziwym woz
nicą; inni jedynie trzymają
w rękach lejce. 2
223. Zwyciężaj gniewnego nie-gniewem; zwyciężaj złego dobrocią; zwycię-
żaj skąpego szczodrością; zwyciężaj kłamcę prawdą. 3
224. Mów prawdę; nie ulegaj gniewowi; poproszony - dawaj, nawet jeśli
masz niewiele. Dzięki tym trzem - można znalez
ć się wśród bogów. 4
225. Ci mędrcy, którzy nikogo nie krzywdzą i zawsze panują nad swymi cia-
łami, idą do Krainy, która jest poza śmiercią, gdzie już nigdy nie doznają żalu.
5
226. Ci, którzy są zawsze czujni, którzy dniem i nocą przestrzegają dyscy-
pliny i zawsze dążą do Nibbany - usuwają swe skalania. 6
227. O Atulo! Jest to naprawdę stara sprawa, nie tycząca się jedynie obec-
nych czasów: winią tych, którzy pozostają niemi, winią tych, którzy wiele mó-
wią, winią tych, którzy mówią z umiarem. Nie ma na tym świecie nikogo, kto
by nie był obwiniany.
7
228. Nie było nigdy, nie będzie ani nie ma osoby, która byłaby całkowicie
obwiniana lub całkowicie wychwalana. 8
229. Lecz człowiek, którego mędrcy wychwalają, przyglądając mu się dzień
za dniem, jest kimś nieskazitelnego charakteru, mądrym i obdarzonym wiedzą
i cnotami. 9
230. Któż mógłby za coś winić kogoś takiego, cennego niczym moneta
z czystego złota? Nawet bogowie go wychwalają; Brahma też go wychwala.
10
231. Niech człowiek strzeże się czynów zrodzonych z rozdrażnienia; niech
w tym, co czyni, będzie opanowany. Porzuciwszy niewłaściwe zachowanie,
niech przez to, co czyni, praktykuje dobre prowadzenie się. 11
232. Niech człowiek strzeże się mowy zrodzonej z rozdrażnienia; niech bę-
dzie opanowany w słowach. Porzuciwszy niewłaściwe słowa, niech przez to,
co mówi, praktykuje dobre prowadzenie się. 12
Gniew
32
233. Niech człowiek strzeże się myśli zrodzonych z rozdrażnienia; niech
będzie opanowany w umyśle. Porzuciwszy niewłaściwe myślenie, niech przez
to, co myśli, praktykuje dobre prowadzenie się.
13
234. Mędrcy są opanowani w czynach, opanowani w mowie i opanowani
w myślach. Są oni prawdziwie dobrem-opanowani. 14
DHAMMAPADA
33
Rozdział osiemnasty
Nieczystość
235. Jesteś teraz niczym zeschły liść; czekają na ciebie posłańcy śmierci.
Jesteś u wrót swojego odejścia, a nie poczyniłeś na swą podróż zapasów!
1
236. Uczyń dla siebie wyspę! Wytężaj się mocno i zyskaj mądrość! Odrzu-
ciwszy nieczystości i oczyściwszy się ze skalań, wejdziesz do niebiańskiej
siedziby Szlachetnych.
2
237. Twe życie dobiegło teraz kresu; wybierasz się przed oblicze Jamy,
Króla Z
mierci. Nie ma dla ciebie na tej drodze miejsca na wytchnienie, a ty
nie poczyniłeś na podróż zapasów!
3
238. Uczyń dla siebie wyspę! Wytężaj się mocno i zyskaj mądrość! Odrzu-
ciwszy nieczystości i oczyściwszy się ze skalań, nie powrócisz już do naro-
dzin i rozpadu.
4
239. Jedną po drugiej, kawałek po kawałku, chwila po chwili, człowiek mą- [ Pobierz całość w formacie PDF ]