[ Pobierz całość w formacie PDF ]

cią, otaczać szczególną opieką i szacunkiem. Wszelkie nadużycia
wymierzone w ich godność są zbrodnią przeciwko ludzkości i
przyszłości rodziny".
4. Wielka zbrodnia
Szczególną wielką zbrodnią są wszelkie kazirodcze zachowania
wobec dziecka. Jest to bez wątpienia najcięższe zranienie sek-
sualne dziecka. Kazirodztwo jest tematem społecznie bardzo
wstydliwym. Boją się o nim mówić wszyscy, zarówno ofiary, jak
i, tym bardziej, sprawcy. Zdecydowana większość przypadków ka-
zirodztwa nigdy nie wychodzi na jaw. Przypadki kazirodztwa w
Polsce zdarzają się najczęściej w kontekście nadużywania alko-
holu. "Kazirodztwo jest zapewne najbardziej okrutnym (...) do-
świadczeniem człowieka. Jest ono zdradą najbardziej podstawowe-
go zaufania między dzieckiem a rodzicem. Doprowadza do całkowi-
tego spustoszenia emocjonalnego. Młode ofiary są całkowicie za-
leżne od swoich napastników, gdyż nie mają dokąd ani do kogo
uciec. Opiekunowie stają się prześladowcami, a rzeczywistość
staje się więzieniem pełnym brudnych tajemnic. Kazirodztwo
zdradza samą istotę dzieciństwa - jego niewinność" (Susan For-
ward). W psychologii wyróżnia się także kazirodztwo psychologi-
czne. "Ofiary psychologicznego kazirodztwa mogły nawet nie zos-
tać tknięte palcem, (...) jednakże doświadczyły zamachu na swo-
je poczucie intymności czy bezpieczeństwa. Mam na myśli takie
napastliwe działania jak podglądanie dziecka, (...) czy też ro-
bienie (...) seksualnie jednoznacznych uwag wobec dziecka.
Dziecko cierpi wówczas z powodu tych samych psychologicznych
symptomów co prawdziwe ofiary kazirodztwa. (...) Każdy dorosły
człowiek, który jako dziecko był napastowany, przenosi z dzie-
ciństwa w życie dorosłe poczucie, że jest beznadziejnie (...)
zły i prawdziwie zepsuty. (...) Ofiara odczuwa wstręt na myśl o
seksie. Jest to normalna reakcja na kazirodztwo. Współżycie se-
ksualne wiąże się z niezatartym wspomnieniem bólu i zdrady"
(Susan Forward).
5. Skrzywdzenia seksualne okresu dojrzewania
W okresie dojrzewania młody człowiek nadal narażony jest na
skrzywdzenia w dziedzinie seksualnej. Jedną z form skrzywdzenia
tego okresu jest ingerencja rodziców w sprawy emocjonalno-sek-
sualne nastolatków: próba kontrolowania ich kontaktów z płcią
odmienną, ironiczne aluzje lub wyśmiewanie się z ich pierwszych
sympatii, przykre uwagi o rozwoju seksualnym itp. Takie zacho-
wania odbierane są zwykle jako ingerowanie w intymną sferę
dziecka i młodego człowieka. Bardzo głębokim zranieniem seksua-
lnym w dzieciństwie i w okresie dojrzewania jest zawsze jakako-
lwiek forma przemocy seksualnej lub też gwałtu fizycznego. Ta-
kie doświadczenia powodują ciężkie, głębokie urazy w póz
nie-
jszym, dorosłym życiu. Wymagają one długiego leczenia i facho-
wej pomocy terapeutycznej.
Każda forma wykorzystania seksualnego dziecka i młodego
człowieka w okresie dojrzewania jest wielką krzywdą. Nadużycia
te zostawiają w dzieciach, nieraz na całe życie, głębokie urazy
psychiczne.
6. Pomoc udzielana ludziom zranionym w dziedzinie seksualnej
Początkiem procesu uzdrowienia w każdej płaszczyz
nie ludz-
kiego życia jest przede wszystkim świadomość własnego zranie-
nia. Człowiek może poddać się leczeniu - uzdrawianiu tylko wte-
dy, kiedy czuje się chory, zraniony. Dlatego też początkiem
uzdrowienia w sferze seksualnej jest najpierw dostrzeżenie wła-
snego zranienia. W uzdrowieniu seksualnym ważne jest też odna-
lezienie z
ródła zranienia oraz osób, z którymi jest ono związa-
ne. Podobnie jak we wszystkich innych typach zranienia, tak i w
tym konieczna jest zwykle pomoc kompetentnej osoby: kierownika
duchowego, niekiedy terapeuty lub innej zaufanej osoby.
Jaki jest cel tej pomocy? Osoba, która pomaga w uzdrowieniu
seksualnym pełni - podobnie jak w sytuacji wszystkich innych
zranień - przede wszystkim rolę świadka. Przyjmuje ona zranio-
nego w sposób bezwarunkowy, z całą życzliwością i dobrocią,
wraz z wszystkimi jego lękami, nieufnością, poczuciem winy, po-
niżaniem siebie. W całej postawie świadka, w jego słowach, spo-
sobie reagowania, człowiek zraniony powinien odkryć życzliwą
akceptację, miłość i szacunek.
W tym klimacie zaufania i życzliwości zraniony werbalizuje
swoje zranienia seksualne. Celem tej werbalizacji jest pierwsze
oddramatyzowanie problemu. I chociaż uleczenie pewnych zranień [ Pobierz całość w formacie PDF ]